Kannabidiol (CBD) – organiczny związek chemiczny z grupy kannabinoidów. Występuje w konopiach[5]. W przeciwieństwie do swojego izomeru, tetrahydrokannabinolu (THC), nie ma działania psychoaktywnego, wpływa jednak na przebieg odurzenia wywołanego działaniem THC.
Spośród wszystkich substancji zawartych w konopiach siewnych cztery można wyszczególnić jako dominujące; są to dwa izomery THC, kannabinol (CBN) i właśnie CBD, który jest, obok Δ⁹-THC, najlepiej przebadany. Jego zawartość w suszu konopnym jest zmienna. Sam kannabidiol nie wpływa na aktywność lokomotoryczną, temperaturę ciała, pamięć, poziom lęku czy sedacji u zażywającej go osoby. Wpływa jednak na działanie Δ⁹-THC, między innymi poprzez ograniczanie lęków wywołanych jego spożyciem[6]. Lek zawierający CBD pod nazwą Epidiolex został zatwierdzony w leczeniu zespołu Dravet oraz zespołu Lennoxa-Gastauta przez FDA dla pacjentów w wieku 2 lat lub starszych[7].
Wykazuje właściwości przeciwpsychotyczne[8] i może redukować objawy somatyczne towarzyszące stanom lękowym (pozytywny wynik badania na szczurach)[9]. W drugim dziesięcioleciu XXI wieku CBD zyskało zainteresowanie w związku z postulowanym działaniem przeciwlękowym[kto?]. W 2015 opublikowano przegląd 49 badań preklinicznych, klinicznych i epidemiologicznych omawiających wspomniane zagadnienie. Autorzy przedstawili potencjalne zastosowanie kannabidiolu w przypadku zaburzeń lękowych powiązanych z różnorodnymi jednostkami. Podkreślili brak niepożądanego anksjogennego działania, wskazali na konieczność dalszych badań[10]. Dodatkowo w modelach zwierzęcych CBD przejawia działanie antyoksydacyjne[11] oraz neuroprotekcyjne[12].
Wstępnie badania nad marihuaną sugerowały potencjalne zastosowanie CBD w leczeniu bezsenności. Badania kliniczne dały jednak mieszane rezultaty, początkowo notowano wzrost ilości snu i wydłużenie fazy REM ale w dłuższej perspektywie obserwowano pogorszenie jakości snu, czego przyczyną jest prawdopodobnie współwystępowanie Δ⁹-THC. Równocześnie pozytywne rezultat uzyskano badając działanie nabilonu u osób dotkniętych zespołem stresu pourazowego, u których lęk stanowił przyczynę problemów ze snem.
Źródło Wikipedia.